sijil penghargaan
Semoga roh arwah ditempatkan di golongan orang-orang yang beriman
Malam tadi, saya menerima sms bertalu-talu dari rakan-rakan KanWork (persatuan kanser negeri Selangor dan Wilayah Persekutuan) memaklumkan Pn. Nor Aida salah seorang kanser survivor sedang sakit tenat di HUKM. Saya baru sahaja berjumpa beliau di Majlis sambutan hari raya pada 8 September 2012 anjuran CaRe dan KanWork di Fakulti Perubatan UPM.
Dalam perjumpaan tersebut aida yang menggunakan kerusi roda dan sudah tidak boleh bercakap dengan cara menulis pada kertas bersungguh-sungguh minta kami adakan Charity Sale pada masa itu juga. Beliau menunjukkan barangan yang di bawa bersama seperti kek carrot buatan beliau sendiri, sejadah, pakaian, breast prosthesis (payudara palsu untuk pesakit kanser), klip rambut dan lain-lain lagi. Pada masa itu, hati saya sudah tidak sedap dan rasa macam sesuatu akan berlaku tapi saya pendamkan perasaan tersebut.
Saya tidak pasti apa berlaku selepas itu sebab saya bergegas balik sebelum majlis tamat kerana ada tugas lain yang menanti.(menjadi penyambut tetamu di majlis kahwin pertama anak sahabat saya). Walaupun begitu saya tetap tidak lupa untuk memanjatkan doa untuk aida yang saya kenali sebagai seorang wanita yang kuat, dedikasi, gigih, rajin, tidak mementingkan diri, selalu available untuk membantu pesakit kanser lain walaupun beliau sendiri tidak sihat. Beliau merupakan tulang belakang dan orang kuat KanWork sehinggalah sakit kansernya berulang untuk kali ketiga dalam tempoh 11 tahun. Walaupun dalam keadaan sakit dan menggunakan kerusi roda, aida tetap hadir dalam majlis-majlis yang diadakan oleh CaRe dan KanWork. Terima kasih kepada suami aida yang sentiasa tenang, sabar, senyum selalu, very understanding, supportive dan sentiasa mendampingi isterinya.
Jauh juga aida berulang alik dari rumah ibunya di Taman Dato Keramat ke pejanat KanWork di UPM, Serdang. Bayangkan bagaimana beliau hendak mengurus keluarga dan juga Persatuan sukarela ini. Tapi dibibirnya tetap terukir senyuman walaupun banyak kerja persatuan menanti seperti buat panggilan mesyuarat, buat minit mesyuarat, organise majlis ceramah-ceramah dan lain-lain lagi.
Teringat saya bagaimana pada mulanya saya berkenalan dengan aida. Semasa saya dalam rawatan di HUKM, saya dikehendaki menjalani rawatan Herceptin dan saya memerlukan maklumat lanjut tentang rawatan tersebut. Saya menghubungi Pn. Umie (rakan kanser survivor) dan beliau memberi saya nombor talipon aida untuk mendapat penerangan mengenai rawatan tersebut. Kami berhubungan tapi belum pernah berjumpa. Satu hari semasa saya menjalani rawatan Herceptin di HUKM, saya terserempak dengan seorang wanita yang tinggi lampai and charming. Saya melontarkan pertanyaan kepada beliau, yang macam kita pernah berkenalan. Kami berdua gelak besar bila ketahui bahawa kami lah orangnya yang sering berhubung melalui talipon.
Pagi hari ini (20 September), saya menerima sms mengatakan yang aida telah kembali ke rahmatullah. Saya hubungi Pn Umie untuk booking pergi bersama melawat allahyarhamah di rumah ibunya. Dengan di pandu oleh cik gu Norehan, kami sampai pada jam 9.30 pagi. Ramai orang di perkarangan dan dalam rumah tersebut yang sedang membaca yaasiin diketuai oleh bapa arwah aida sendiri. Kelihatan suami dan anak -anak (3 orang) arwah yang sama-sama dalam majlis bacaan yaasiin tersebut. Hati saya sungguh sayu apabila melihat anak lelaki bongsu arwah yang baru berumur 11 tahun itu. Sebelum meninggalkan rumah tersebut, saya sempat mengucapkan takziah kepada ibu dan suami arwah. Semoga Allah beri ketabahan dan merahmati mereka di atas pemergian anak/isteri yang dikasihi.
Walaupun aidi telah tiada tapi jasa-jasa beliau tetap di kenang. Semoga investment aidi di dunia ini akan diberi ganjaran oleh Allah jua. Kepada pembaca blog ini, marilah kita sama-sama berdoa semoga Allah mencucuri rahmat ke atas roh Nor aida bte Kamaruddin dan ditempatkan roh beliau di kalangan orang-orang yang beriman. Ameen